ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ...

    Ο Οκτώβριος ή Οκτώβρης, ή Τρυγομηνάς είναι ο δέκατος μήνας του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο και έχει 31 ημέρες.

    Ηταν ο τέταρτος μήνας του αττικού έτους. Ονομάστηκε Πυανεψιών από τα ιερά Πυανέψια ή Πυανόψια, εορτή προς τιμήν του Απόλλωνα.

   Είναι  μήνας μελαγχολικός, βροχερός, νοσταλγικός και μερικές φορές αρκετά γοητευτικός...

  Κιτρινίζουν τα φύλλα στα δέντρα, μεγαλώνει η νύχτα,  σκοτεινιάζουν οι ψυχές... 

 Λένε ότι η μέρα τον Οκτώβριο κρατάει ώρες δώδεκα και η νύχτα δεκατρείς...

 

  Ο ουρανός γεμίζει σύννεφα, αρχίζουν οι βροχές...

 

  

     Οκτώβριος αρχίζει την ίδια ημέρα του χρόνου με τον Ιανουάριο,

        εκτός από τα δίσεκτα έτη.

  

  Τυχερό λουλούδι του μήνα είναι η καλέντουλα

και τυχερό πετράδι το οπάλιο.

                                                   ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΟ ΤΑΤΟΥΑΖ

      H Χάριετ Βάνιερ εξαφανίστηκε πριν από τριάντα έξι χρόνια κατά τη διάρκεια ενός καλοκαιρινού φεστιβάλ στο σουηδικό θέρετρο Χέντεμπι. Παρά τις έρευνες της αστυνομίας, δε βρέθηκε ποτέ κανένα ίχνος της δεκαεξάχρονης κοπέλας. Το έσκασε; Έπεσε θύμα απαγωγής; Ή θύμα δολοφονίας; Κανείς δε γνωρίζει - η υπόθεση έκλεισε, όλοι ξέχασαν τις λεπτομέρειες.

     Όλοι, εκτός από το θείο της Χάριετ, τον Χένρικ Βάνιερ, έναν ηλικιωμένο βιομήχανο, που έχει βάλει σκοπό της ζωής του να λύσει το μυστήριο προτού πεθάνει. Στους τοίχους του γραφείου του υπάρχουν σαράντα τρία κορνιζαρισμένα λουλούδια. Τα επτά πρώτα ήταν δώρα από την ανιψιά του. Τα υπόλοιπα έφταναν ανώνυμα κάθε χρόνο στα γενέθλιά του.

       

    Έτσι αρχίζει το MILLENNIUM, μια περιπέτεια εγκλήματος και τιμωρίας, σεξουαλικής διαστροφής και οικονομικής απάτης, αλλά και μια τρυφερή ερωτική ιστορία ανάμεσα σε έναν κατατρεγμένο δημοσιογράφο και ένα ανορεκτικό κορίτσι με τατουάζ, άσο στους υπολογιστές.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ...    

        Ο ΣΤΙΓΚ ΛΑΡΣΟΝ γεννήθηκε το 1954 στη Σουηδία. Υπήρξε οικονομικός αναλυτής, δημοσιογράφος και αρχισυντάκτης του σουηδικού πολιτικού περιοδικού Expo. Η τριλογία του με τίτλο MILLENΝIUM αποτέλεσε παγκόσμιο εκδοτικό φαινόμενο, αφού πρώτα βρέθηκε στις λίστες ευπώλητων βιβλίων στη Σκανδιναβία, και στη συνέχεια απογειώθηκε και στις υπόλοιπες χώρες όπου έχει εκδοθεί.
   Οι πωλήσεις των βιβλίων έχουν ξεπεράσει τα 26 εκατομμύρια αντίτυπα, τα δικαιώματα της τριλογίας έχουν πουληθεί σε 44 χώρες και ήδη προβάλλονται οι δύο πρώτες κινηματογραφικές ταινίες της σειράς. Και τα τρία βιβλία της τριλογίας έχουν σαρώσει τα λογοτεχνικά βραβεία. Το πρώτο βιβλίο με τίτλο ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΟ ΤΑΤΟΥΑΖ έχει τιμηθεί με τα Glasnyckeln -το πιο σημαντικό σκανδιναβικό βραβείο αστυνομικής λογοτεχνίας-, ITV3 Crime Thriller Award, Waterstone's Book of the Year, Best Abridged Crime Audio Book, ενώ είναι υποψήφιο για τρία Anthony Awards στις ΗΠΑ. Επίσης, ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΕΠΑΙΖΕ ΜΕ ΤΗ ΦΩΤΙΑ, το δεύτερο βιβλίο της τριλογίας, βραβεύτηκε το 2006 ως το καλύτερο σουηδικό αστυνομικό μυθιστόρημα. Το τρίτο και τελευταίο βιβλίο, ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΣΤΗ ΦΩΛΙΑ ΤΗΣ ΣΦΗΓΚΑΣ, τιμήθηκε με το βραβείο Glasnyckeln το 2008.
Δυστυχώς ο συγγραφέας δεν πρόλαβε να γευτεί τον λογοτεχνικό του θρίαμβο αφού, λίγες μόνο ημέρες μετά την παράδοση των τριών τόμων του χειρογράφου του, πέθανε από καρδιακή ανακοπή. -

       

                                    ΜΑΝΟΣ ΛΟΊ΄ΖΟΣ 1937 - 1982

   *Κυπριακής καταγωγής μουσικοσυνθέτης, με σπουδαία προσφορά στο έντεχνο λαϊκό τραγούδι.

Ο Εμμανουήλ Λοΐζος γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 1937 στο χωριό Άγιοι Βαβατσινιάς της επαρχίας Λάρνακας. Ήταν το μοναδικό παιδί του Ανδρέα Λοΐζου και της Δέσποινας Μανάκη, κόρης γεωπόνου από τη Ρόδο. Η οικογένειά του μετακόμισε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου προς αναζήτηση καλύτερης τύχης, όταν ο Μάνος ήταν επτά ετών.
   * Με τη μουσική ασχολήθηκε από τα μαθητικά του χρόνια. Γράφτηκε σε τοπικό Ωδείο και άρχισε να μαθαίνει βιολί, αλλά κατέληξε στην κιθάρα. Μετά την αποφοίτησή του από το Αβερώφειο Γυμνάσιο της Αλεξάνδρειας το 1955 ήλθε στην Αθήνα και γράφτηκε αρχικά στη Φαρμακευτική Σχολή και στη συνέχεια στην ΑΣΟΕΕ. Στις αρχές του 1960 ήλθε η μεγάλη στροφή στη ζωή του, όταν αποφάσισε να εγκαταλείψει τις σπουδές του και να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη μουσική.
     *Για να επιβιώσει κάνει διάφορες δουλειές, από γκαρσόνι σε ταβέρνα μέχρι γραφίστας και διακοσμητής. Το 1962 έρχεται σε επαφή με τον Μίμη Πλέσσα, ο οποίος μεσολαβεί στη «Φίλιπς» για την ηχογράφηση του πρώτου του τραγουδιού. Είναι το «Τραγούδι του δρόμου», ελληνική απόδοση του Νίκου Γκάτσου σ' ένα ποίημα του Λόρκα με ερμηνευτή τον Γιώργο Μούτσιο.
     *Το Απρίλιο του 1962 έγινε ιδρυτικό μέλος και αντιπρόεδρος στο Σύλλογο Φίλων Ελληνικής Μουσικής (ΣΦΕΜ), με στόχο τη στήριξη του έργου του Μίκη Θεοδωράκη, αλλά και την προβολή νέων δημιουργών. Στις τάξεις του συλλόγου θα βρεθούν πολύ γρήγορα ο Χρήστος Λεοντής, ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Διονύσης Σαββόπουλος, η Μαρία Φαραντούρη, ο Νότης Μαυρουδής, ο Φώντας Λάδης, ο Μάνος Ελευθερίου και πολλοί άλλοι. Αναλαμβάνει τη διεύθυνση της χορωδίας του συλλόγου και με αυτή συμμετέχει το καλοκαίρι στις παραστάσεις της μουσικής επιθεώρησης του Μίκη Θεοδωράκη «Όμορφη Πόλη» που ανεβαίνει με μεγάλη επιτυχία στο Θέατρο Παρκ.
   *Τον Μάρτιο του 1965 παντρεύεται τη Μάρω Λήμνου, τη μετέπειτα συγγραφέα παιδικών βιβλίων, γνωστή ως Μάρω Λοΐζου. Ένα χρόνο αργότερα, τον Αύγουστο του 1966, θα γεννηθεί η κόρη τους Μυρτώ. Τα επόμενα χρόνια θα είναι αρκετά δημιουργικά για τον συνθέτη. Γράφει τραγούδια και μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο.

     *Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας μπήκε πολλές φορές στο στόχαστρο των αρχών για τις αριστερές πολιτικές του πεποιθήσεις. Μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973 συνελήφθη και πέρασε 10 μέρες στα κρατητήρια στης Ασφάλειας. Μέσα στο ξέφρενο κλίμα της μεταπολίτευσης συμμετέχει στις μεγάλες λαϊκές συναυλίες της εποχής και στο τέλος του 1974 κυκλοφορεί το δίσκο «Τα Τραγούδια του Δρόμου», με όλα εκείνα τα τραγούδια του που είτε είχαν απαγορευτεί τα προηγούμενα χρόνια, είτε δεν τους είχε επιτραπεί η ηχογράφηση από τη λογοκρισία της επταετίας. Την τριετία 1974 - 1977 υπήρξε ένας από τους βασικούς εκφραστές του πολιτικού τραγουδιού. Το 1978 αναλαμβάνει την προεδρία της Ένωσης Μουσικοσυνθετών Ελλάδας και πρωτοστατεί στη δημιουργία φορέα είσπραξης των πνευματικών δικαιωμάτων. Τον ίδιο χρόνο παντρεύεται σε δεύτερο γάμο την ηθοποιό Δώρα Σιτζάνη.
     *Στην εικοσαετή μουσική του διαδρομή έγραψε μερικά από τα καλύτερα ελληνικά τραγούδια, συνεργαζόμενος με τους στιχουργούς Γιάννη Νεγρεπόντη, Φώντα Λάδη, Μανώλη Ραούλη, Δημήτρη Χριστοδούλου και Λευτέρη Παπαδόπουλο, με τον οποίο γνωρίστηκε το 1965 και έγιναν αχώριστοι φίλοι. Τα τραγούδια του, γεμάτα λυρισμό και τρυφερότητα, ερμήνευσαν μεγάλα ονόματα του ελληνικού τραγουδιού, όπως ο Γιάννης Καλατζής, ο Γιώργος Νταλάρας, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, η Χάρις Αλεξίου, ο Γιάννης Πουλόπουλος, ο Γιάννης Πάριος, η Μαρία Φαραντούρη, ο Στέλιος Καζαντζίδης και η Δήμητρα Γαλάνη.

Ο Μάνος Λοΐζος έφυγε νωρίς από τη ζωή στις 17 Σεπτεμβρίου 1982,σε νοσοκομείο της Μόσχας, χτυπημένος από την επάρατη νόσο.



Βασική Δισκογραφία


«Ο Σταθμός» (1968): Επτά τραγούδια σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου και πέντε ορχηστρικά. («Minos») Επιτυχίες: «Δελφίνι, Δελφινάκι», «Το παληό ρολό», «Η δουλειά κάνει τους άντρες», «Ο Σταθμός». Τραγουδούν: Γιάννης Καλατζής, Λίτσα Διαμάντη, Δημήτρης Ευσταθίου και Γιώργος Νταλάρας.
«Θαλασσογραφίες» (1970): 11 τραγούδια σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου. («Minos») Επιτυχίες: «Έχω ένα καφενέ», «Τζαμάικα», «10 παλληκάρια». Τραγουδούν: Γιάννης Καλατζής, Γιώργος Νταλάρας, Μαρίζα Κωχ, Γιάννης Πάριος και ο συνθέτης.
«Ευδοκία» (1971): Το σάουντρακ της ομώνυμης ταινίας του Αλέξη Δαμιανού. («Minos») Επιτυχία: «Το Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας».
«Να 'χαμε τι να 'χαμε...» (1972): 10 τραγούδια σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου. («Minos») Επιτυχίες: «Παποράκι», «Ήλιε μου σε παρακαλώ», «Κουταλιανός», «Ελισσώ». Τραγουδούν: Γιάννης Καλατζής και Γιώργος Νταλάρας.
«Τραγούδια του δρόμου» (1974): 12 τραγούδια σε στίχους Γιάννη Νεγρεπόντη, Δημήτρη Χριστοδούλου, Νίκου Γκάτσου και Μάνου Λοΐζου. («Minos») Επιτυχίες: «Μέρμηγκας», «Τσε», «Τ' Ακορντεόν», «Τρίτος Παγκόσμιος». Τραγουδούν: Αλέκα Αλιμπέρτη, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, η Χορωδία Γιώργου Κακίτση και ο συνθέτης.
«Καλημέρα ήλιε» (1974): 12 τραγούδια σε στίχους Δημήτρη Χριστοδούλου και Μάνου Λοΐζου. («Minos») Επιτυχίες: «Καλημέρα Ήλιε», «Μια καλημέρα», «Με φάρο το φεγγάρι», «Θα έρθει μόνο μια στιγμή», «Δώδεκα παιδιά» και «Όταν σε είδα να ξυπνάς». Τραγουδούν: Κώστας Σμοκοβίτης, Χάρις Αλεξίου, Αλέκος Αλιμπέρτης και ο συνθέτης.
«Τα νέγρικα» (1975): Κύκλος 10 τραγουδιών σε ποίηση Γιάννη Νεγρεπόντη. («Minos») Επιτυχία: «Ο γερο νέγρο Τζιμ». Τραγουδούν: Μαρία Φαραντούρη και Μανώλης Ρασούλης.
«Τα τραγούδια μας» (1976): 12 τραγούδια σε στίχους Φώντα Λάδη με ερμηνευτή τον Γιώργο Νταλάρα. («Minos») Επιτυχίες: «Λιώνουν τα νιάτα μας», «Πάγωσε η τζιμινιέρα», «Το Δέντρο». Ο δίσκος έγινε πλατινένιος, αλλά τα περισσότερα τραγούδια κόπηκαν από το ραδιόφωνο της ΕΡΤ, λόγω των πολιτικοκοινωνικών τους μηνυμάτων.
«Τα τραγούδια της Χαρούλας» (1979): 12 τραγούδια σε στίχους Μανώλη Ρασούλη και Πυθαγόρα. («Minos») Επιτυχίες: «Γύφτισσα τον εβύζαξε», «Τέλι, Τέλι, Τέλι», «Όλα σε θυμίζουν». Τραγουδούν: Χάρις Αλεξίου και Δημήτρης Κοντογιάννης. Ο δίσκος έγινε πλατινένιος.
«Για μια μέρα ζωής» (1980): 12 τραγούδια σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, Μανώλη Ρασούλη, Δώρας Σιτζάνη, Φώντα Λάδη, Τάσου Λειβαδίτη και Μάνου Λοΐζου. («Minos») Επιτυχίες: «Σ' ακολουθώ», «Κι αν είμαι ροκ», «Η ημέρα εκείνη δεν θα αργήσει». Τραγουδούν: Δήμητρα Γαλάνη, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Δώρα Σιτζάνη και ο συνθέτης.
«Γράμματα στην αγαπημένη» (1983): Μελοποιημένη ποίηση του τούρκου Ναζίμ Χικμέτ σε απόδοση Γιάννη Ρίτσου. («Minos»)
«Εκτός Σειράς. Σαράντα σκόρπιες ηχογραφήσεις» (2002): Συλλογή με επιτυχίες του που δεν είχαν συμπεριληφθεί σε δίσκους. («Minos»)
«Τα τραγούδια του Σεβάχ» (2003): Συλλογή με τις μεγάλες επιτυχίες του («Minos»)

                                                                                                     

Michael Bublé - Feeling Good

ΑΓΚΑΘΑ ΚΡΙΣΤΙ 1890-1976

 

                                                  120 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ

    

     Η Αγκάθα Μαίρη Κλαρίσσα Μίλερ (Agatha Mary Clarissa, 15/9/1890 - 12/1/1976), γνωστή με το όνομα Αγκάθα Κρίστι, ήταν αγγλίδα συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων. Έγραψε όμως και ρομαντικά μυθιστορήματα με το ψευδώνυμο Μαίρη Γουέστμακοτ , αλλά έγινε γνωστή κυρίως για τα αστυνομικά της μυθιστορήματα (80). Η δημιουργία της στα μυθιστορήματα αυτά, όπου πρωταγωνιστούν οι ντετέκτιβ Ηρακλής Πουαρό και Μις Τζέιν Μαρπλ, της έδωσε τον τίτλο της «Βασίλισσας του Εγκλήματος» και την έκανε έναν από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς    στην εξέλιξη του λογοτεχνίας.
   

Παρόλο που οι Πουαρό και Μαρπλ είναι από τους πιο γνωστούς φανταστικούς ντετέκτιβ που επινόησε η Α.Κρίστι, υπήρξαν κι άλλοι, όπως το ζευγάρι Τόμι και Τoυπενς, οι οποίοι, αντιθέτως με τους υπόλοιπους της ντετέκτιβ, τους αγγίζει ο χρόνος κατά την πάροδο των χρόνων. Από τα πιο γνωστά τους μυθιστορήματα είναι η πρώτη τους εμφάνιση στο "Σύντροφοι στο Έγκλημα" και "Οι Άγγελοι δεν Φλυαρούν" . Άλλοι ντετέκτιβς της Κρίστι, όπως ο Πάρκερ Πάιν και ο κύριος Χάρλεϊ Κουίν, εμφανίστηκαν σε σύντομες ιστορίες. Αλλά κάποιοι άλλοι, όπως ο αρχιεπιθεωρητής Τζαπ και η Αριάδνη Όλιβερ, συνόδευαν τους Πουαρό και Μαρπλ στα μυθιστορήματά τους.

 

  Τα βιβλία της έχουν πουλήσει 1 δισεκατομμύριο αντίτυπα στην αγγλική γλώσσα, και ακόμη 1 δισεκατομμύριο σε 103 άλλες γλώσσες.

  

   Τα περισσότερα από τα βιβλία της έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο όπως το πολύ γνωστό "Έγκλημα στο Όριεντ Εξπρές" και το "Έγκλημα στον Νείλο", αργότερα στο ραδόφωνο και τη τηλεόραση, όπωσ επίσης και σε όλα τα μεγάλα θέατρα του κόσμου.-

                        

                                                                      ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1920 "Tο Μυστήριο Πρόβλημα στο Στάιλς"

1922 "Ο Μυστικός Αντίπαλος"

1923 "Ο Φόνος στο Γήπεδο του Γκολφ"

1924 "Ο Άνδρας στο Καφέ Κοστούμι"

1925 "Tο Μυστικό των Καπνοδόχων"

1926 "Ο Φόνος του Ρότζερ Άκροϋντ"

1927 "Οι Μεγάλοι Τέσσερις"

1928 "Tο Μυστήριο του Γαλάζιου Τραίνου"

1929 "Το Μυστήριο των Επτά Ρολογιών"

1930 "Ο Φόνος στο Πρεσβυτέριο"

 

1931 "Το Μυστήριο στο Σίτταφορντ"

          "Φόνος στο Χέιζελμουρ"

 

1932 "Κίνδυνος στο Σπίτι των Εντ"

 

1933 "Ο Θάνατος του Λόρδου Έντγκαρ"

        "Δεκατρείς σε Δείπνο"

 

1934 "Φόνος στο Οριάν Εξπρές"

          "Φόνος στο βαγόνι του Καλαί"

1934 "Γιατί δεν ρώτησαν τον Έβανς?"

"Tο Στοιχείο Μπούμερανγκ"

 

1935 "Τραγωδία σε Τρεις πράξεις"

"Φόνος σε Τρεις Πράξεις"

 

1935 "Θάνατος στα Σύννεφα"

"Θάνατος στον Αέρα"

 

1936 "Οι Φόνοι κατ'αλφαβητική σειρά"

"Οι Φόνοι της Αλφαβήτου"

 

1936 "Φόνος στη Μεσοποταμία" Hρακλής Πουαρό

 

1936 "Κάρτες στο Τραπέζι"

1937 "Σιωπηλός Μάρτυρας"

"Ο Πουαρό Χάνει ένα Πελάτη"

1937 "Θάνατος στο Νείλο"

 

1938 "Ραντεβού με το Θάνατο"

1938 "Τα Χριστούγεννα του Ηρακλή Πουαρό"

"Φόνος για τα Χριστούγεννα"

"Διακοπές για Φόνο"

1939 "Ο Φόνος είναι Εύκολος"

"Eύκολο να Σκοτώσεις"

1939 "Και Μετά Δεν Υπήρχε Κανείς"

"Δέκα Μικροί Ινδιάνοι"

"Δέκα Μικροί Νέγροι"

1940 "Θλιμμένο Κυπαρίσσι"

1940 "Ένα, Δύο, Δένω Το Παπούτσι Μου"

"Θανάσιμη Υπερβολική Δόση"

"Οι Πατριωτικοί Φόνοι"

1941 "Κακό Κάτω Από τον Ήλιο"

1941 "N ή M?"

1942 "Tο Πτώμα στη Βιβλιοθήκη"

1942 "Πέντε Μικρά Γουρουνάκια"

"Φόνος Αναδρομικά"

1942 "Tο Κινούμενο Δάχτυλο"

"Η Υπόθεση του Κινούμενου Δάχτυλου"

1944 "Προς την Ώρα Μηδέν"

1944 "Ο Θάνατος Έρχεται σαν Τέλος"

1945 "Σπινθηροβόλο Κυανίδιο"

"Αξέχαστος Θάνατος"

1946 "Tο Χολλοου"

"Φόνος Μετά από Ώρες"

 

1948 "Συνεπαρμένοι στην Πλημμύρα"

"Υπάρχει Μια Παλίρροια..."

1949 "Ανέντιμο Σπίτι" Τσαρλς Χέιγουορντ

1950 "Ένας Φόνος Ανακοινώνεται"

1951 "Ήρθαν στη Βαγδάτη"

1952 "Η Κυρία ΜακΓκίντυ Πεθαίνει"

"Το Αίμα Θα Δείξει"

1952 "Γίνεται Με Καθρέφτες"

"Φόνος με Καθρέφτες"

 

1953 "Μετά την Κηδεία"

"Οι Κηδείες είναι Μοιραίες"

"Φόνος στον Καλπασμό"

1953 "Μια Τσέπη Γεμάτη Σίκαλη"

1954 "Άγνωστος Προορισμός"

"Τόσα Πολλά Σκαλιά Ως Το Θάνατο"

1955 "Χίκορυ Ντίκορυ Ντοκ"

1956 "Η Αφροσύνη Του Νεκρού" Hρακλής Πουαρό

Αριάδνη Όλιβερ

1957 "4.50 από το Πάντιγκτον"

"Τι είδε η κυρία ΜακΓκιλλίκαντι!"

"Φόνος, Είπε"

1958 "Η Δοκιμασία της Αθωότητας"

1959 "Γάτα Ανάμεσα σε Περιστέρια"

1961 "Tο Ωχρό Άλογο"

1962 "Σπασμένος Καθρέφτης"

"Σπασμένος Καθρέφτης"

1963 "Tα Ρολόγια"

1964 "Ένα Μυστήριο στη Καραϊβική"

1965 "Ξενοδοχείο Μπέρτραμ"

1966 "Το Τρίτο Κορίτσι"

1967 "Ατέλειωτη Νύχτα"

1968 "Με το Τρύπημα των Αντιχείρων Μου"

1969 "Πάρτυ του Χάλλοουιν"

1970 "Επιβάτης για την Φρανκφούρτη"

1971 "Nέμεσις" Mις Μαρπλ

1972 "Οι Ελέφαντες Θυμούνται"

1973 "Πύλη του Πεπρωμένου"

τελευταίο με τους Τόμμυ και Τούπενς

τελευταίο μυθιστόρημα που έγραψε η Κρίστι Tόμμυ και Τούπενς

1975 "Αυλαία"

(τελευταία υπόθεση του Πουαρό,γραμμένο τέσσερις δεκαετίες νωρίτερα)

1976 "Υπνωτικός Φόνος"

(τελευταία υπόθεση της Μις Μαρπλ, γραμμένο τέσσερις δεκαετίες νωρίτερα)

Φθινοπωριασε...

Σεπτέμβρης (Συγγραφέας: Ρόζαμουντ Πίλτσερ)

Η υπόθεση διαδραματίζεται βασικά στη Σκοτία, και αρχίζει ένα Μάη με τις προσκλήσεις που γράφονται για ένα πάρτι που θα γίνει το Σεπτέμβρη για την ενηλικίωση μιας εικοσάχρονης κοπέλας.


Ο Σεπτέμβρης είναι εξαιρετικός μήνας στη Σκωτία -μια ανάσα χαράς και ξεγνοιασιάς ανάμεσα στο σύντομο μα θαυμάσιο καλοκαίρι και στον ατέλειωτο γκρίζο χειμώνα. Είναι ο μήνας με τα σχεδόν ξέφρενα πάρτυ, τα φεστιβάλ σκωτσέζικων χορών, αλλά και τα μεγάλα κοινωνικά γεγονότα.

Οι άνθρωποι πίνουν λιγάκι παραπάνω, χορεύουνε σχεδόν ολονυχτίς, γάμοι αποφασίζονται, γάμοι διαλύονται, καρδιές ραγίζουν, χαρές αρχίζουν...

Τους πάνω από δέκα βασικούς χαρακτήρες του μυθιστορήματος ο αναγνώστης τους γνωρίζει σιγά σιγά, και καθώς ο Μάης γίνεται Ιούνης και μπαίνει το καλοκαίρι, σχεδόν νιώθει το χέρι του ανελέητου πεπρωμένου να τους σπρώχνει προς την αναπόφευκτη -και συχνά καταπληκτική- μοίρα τους.

ΔΙΚΑΙΟΣ ΚΡΙΤΗΣ...

  Οι άνθρωποι που τολμούν να ξεχωρίσουν από το πλήθος γίνονται συχνά αντικείμενα χλευασμού και καταδίωξης...Αυτό το βλέπουμε να συμβαίνει σε όλους τους τομείς της ζωής, της επιστήμης, της θρησκείας και της κοινωνίας γενικότερα... Το κατεστημένο πάντα κυνηγά το νέο, μη έχοντας την ανάλογη αξιοπρέπεια να αποσυρθεί όταν έχει έρθει η ώρα του...
  Πάντα θα αρνείται πεισματικά να παραδώσει τη σκυτάλη, ανατροφοδοτώντας συνεχώς  τη ματαιοδοξία και το εγωισμό του...
  Ίσως αυτόσ να είναι και ένας τρόπος της φύσης για να σιγουρευτεί ότι το νέο είναι πραγματικά πιό δυνατό και χρήσιμο από το παλιό...
  Η φύση είναι ο πιό ανελέητος αλλά και ταυτόχρονα πιό δίκαιος κριτής.-